بررسی تاثیر بازتوانی قلبی بر یافته های کلینیکی و پارا کلینیکی مبتلایان به بیماری ایسکمی قلب

سابقه و هدف: بیماری­های ایسکمیک قلب تا سال2020 به شایع­ترین علت مرگ در جهان تبدیل می­شوند. بازتوانی قلبی با هدف کاهش ریسک فاکتورها، بهبود کیفیت زندگی، و کاهش مرگ و میر انجام می­شود . مطالعه حاضر با هدف بررسی اثرات برنامه 8 هفته­ای بازتوانی قلبی انجام پذیرفت. مواد و روش­ها: این کارآزمایی بالینی بر روی بیماران ایسکمی قلبی مراجعه کننده به بیمارستان شهید بهشتی کاشان انجام شد. بیماران به دو گروه تقسیم شدند. در گروه بازتوانی علاوه بر برنامه معمول 8 هفته بازتوانی قلبی انجام شد. در ابتدا و انتهای آن از بیماران آزمایشات پاراکلینیکی و معاینات کلینیکی به­عمل آمد. نتایج: تغییرات وزن، bmi ، تری گلیسیرید، لیپوپروتئین با دانسیته بالا ( hdl )، ضربان قلب و فشار خون، مدت تحمل تست ورزش، حداکثر میزان مصرف اکسیژن در تست ورزش، قند خون ناشتا و کیفیت زندگی و میزان بستری شدن مجدد بیماران در گروه بازتوانی نسبت به گروه شاهد در جهت مثبت تغییرات معنی­دار و قابل توجه داشت (001/0 > p). اما برنامه بازتوانی تاثیری روی میزان تعداد پلاکت­های خون ، تعداد و مدت زمان درد قفسه صدری در موارد نیاز به بستری مجدد، کلسترول تام، و لیپوپروتئین با دانسیته پایین ( ldl ) نداشت. نتیجه­گیری: بازتوانی 8 هفته­ای قلبی اثرات چشم­گیر و مفیدی روی بیماران دارد که در نهایت منجر به کاهش ریسک فاکتورها، بهبود کیفیت زندگی و کاهش احتمال عود بیماری قلبی می­گردد.